Zibipedia - Technologiczne bezrobocie

Proces zastępowania ludzkiej pracy przez technologiczne usprawnienia, przy braku jednoczesnego tworzenia zawodów wyższego rzędu. Zjawisko to występuje tylko wtedy gdy proces przejęć jest nagły i społeczeństwo nie może dostosować się do niego w wystarczająco łagodny sposób.

Technologiczne bezrobocie w sensie wymierania samych zawodów występuje z kolei od zarania dziejów. Od pierwszych zadań transportowych, które zastępowane były przez barki, potem przez maszyny proste takie jak równie pochyłe i taczki, aż po narodziny maszyn.

Maszyny były taką nowością w XIX industrialnym wieku i potrafiły tak bardzo przyspieszyć produkcję – głównie tkacką, że pracownicy widzieli w nich bezpośrednie zagrożenie dla swoich miejsc pracy. W obliczu warunków bezwzględnego braku dostępu do żywności w miastach rodziło to zrozumiałą wściekłość i próby sabotażu. Sabotaż czyli świadome uszkadzanie maszyn poprzez blokowanie ich ruchomych części sabotami – miał początkowo tylko to jedno znaczenie.

Technologiczne bezrobocie w XXI wieku wiąże się z robotyzacją i nie ma bezpośredniego przełożenia na możliwości zaspokajania przez zwalnianych swoich podstawowych potrzeb. Zasiłki dla bezrobotnych pokrywają je z nadwyżką. 

Dotychczas społeczeństwo w długofalowej polityce końca XX i początku XXI wieku radziło sobie z tym procesem rozbudowując system wyższej pseudo-edukacji przedłużając potencjalnym pracownikom dzieciństwo oraz tworząc dodatkowe miejsca pracy w urzędach. Jednak system ten jest niewydolny, bo społecznie bezrobotny jest tańszy niż przeszkadzający w życiu  innych pracujący urzędnik.

W krajach trzeciego świata po przestawieniu profilu produkcji na zrobotyzowaną dużo opłacalniejszy jest reshoring, czyli powrót koncernu do kraju źródłowego dla niższych kosztów energii, lepszej logistyki z powodu rozbudowanej infrastruktury oraz szybszego dostępu do fachowego serwisu.